CHILE UPDATE

Holaaaaaa lieve vrienden/familie/kennisen etc., bij deze een update van mijn verblijf hier in Chili. Het heeft even geduurd maar ik ben ook oh zo druk (neh valt wel mee). Inmiddels bijna zeven weken, waarvan drie weekendjes weg en vele vele feestjes/festivals verder heb ik m’n plekje wel gevonden. Ik woon in een klein maar fijn appartement van een lief omaatje Gloria genaamd. Gloria is niet alleen heel erg lief, ze is ook altijd heel erg bezorgd om het feit dat ik niet genoeg eet (haha ja echt). Ze propt ons helemaal vol met de ene warme grote maaltijd na de andere. Ons? Ohja nou ik woon niet alleen bij Gloria, ik woon er samen met een Amerikaans meisje Rebecca genaamd. Rebecca is, geloof het of niet, nóg kleiner dan dat ik ben en eten we dus allebei “te weinig” voor Gloria’s doen. Gelukkig begint ze hier inmiddels wel aan te wennen en krijgen we niet meer elke dag een preek over dat we te dun zijn etc.

Hmm wat heb ik verder nog gedaan, ohja de weekendjes weg dus! Nou ik ben met Ira en Milou (vriendinnetjes/studiegenootjes) naar Valparaíso, Viña del Mar (twee plaatsen aan de kust) en naar Pucón geweest (stuk zuidelijker).
Valparaíso is een gezellig stadje waar veel te zien is, we hadden met z’n drieën een lief klein appartementje en hebben in twee dagen de stad bezocht. Vergeleken met Santiago is het veel kleiner en overzichtelijker en geeft het meer een dorpsgevoel. We voelden ons hier dus wel thuis (want Santiago is echt heel heel heel groot).
Viña del Mar was een beetje jammer, want we gingen hier heen voor het strand en de zee (zie: Mar) en het was superlekker weer dat weekend! Wisten wij veel dat het alleen maar lekker weer was in de vallei waar Santiago in ligt. Het was aan de kust dus koud en grijs van de wolken. Desalniettemin ook een schattig stadje wat ons wel aan Valparaíso deed denken met leuke barretjes en goedkope biertjes. Na 24 uur letterlijk uitwaaien aan zee hebben we de eerste bus terug naar Santiago gepakt om daar te zonnen aan het zwembad bij het appartementencomplex van Milou.
Het derde weekendje weg was naar Pucón. Tien uur lang in de nachtbus van donderdag op vrijdag (we zijn namelijk elke vrijdag vrij), twee hele dagen hier doorgebracht en op de nacht van zaterdag op zondag zijn we weer terug gegaan. Ons eerste plan was om hier de vulkaan Villarica te bezoeken (studiegenootjes hadden dit een paar weken geleden gedaan), maar helaas wegens de weersomstandigheden boven op de vulkaan was dit niet mogelijk. Jammer, maar gelukkig was er nog genoeg te doen in dit leuke dorpje (of stad?)! Je kreeg het gevoel alsof je in een western was beland door alle houten huizen en leuke cafeetjes. Op vrijdag hebben we mountainbikes gehuurd en zijn we het dorp gaan verkennen, onderweg wat vrienden gemaakt met enkele zwerfhonden. En ’s avonds zijn we naar de hotsprings in de bergen gegaan om zo vanuit het warme water de sterrenhemel te kunnen bekijken. De volgende dag gingen we iets doen wat we allemaal nog nooit gedaan hadden, namelijk: raften! Een aanrader! Zeker in dit prachtige gebied, het was alsof je door Canada of de Alpen of wat dan ook aan het raften was, zo mooi! We zijn van een rots van zeker 4 meter hoog het koude water in gesprongen en hebben meerdere obstakels overleefd. De foto’s kan je zo bekijken (niet heel charmant met die gele helmpjes op).

 Terug naar Santiago, de stad waar ik nu woon. De mega-stad. Ik woon in de wijk Las Condes, een goede buurt met rijke mensen. Natuurlijk heel fijn dat ik in een veilige buurt woon (voor zover dat kan) maar dit betekent wel dat ik een uur moet reizen naar de universiteit die midden in het centrum ligt, lopend en met de metro. Het is in deze mega-stad vrijwel normaal dat je minimaal drie kwartier moet reizen voordat je op je plek van bestemming bent. Maar goed, de universiteit ligt op loopafstand van Palacio La Moneda, waarin nu de Chileense regering huist, en Plaza de Armas, het centrale plein, dus je kunt wel zeggen dat het in het historische centrum ligt. De lessen zijn allemaal in het Spaans, nouja Spaans, in het Chileens. Het was, en is nog steeds, wel even wennen aan dit taaltje. Ook tijdens de hockeytraining elke dinsdagavond (mag je gratis aan meedoen van de uni) is het altijd maar gokken wat ze nou naar je roepen. Inmiddels kennen we de typische Chileense scheldwoorden wel uit ons hoofd. Naast hockey kan je ook gratis naar de sportschool van de universiteit, dus dat is ook mooi meegenomen!

Klinkt leuk allemaal he! Of ik thuis dan helemaal niet mis? Ja eigenlijk wel, zo ver van huis zijn doet je wel beseffen wat je allemaal achterlaat en wat voor lieve mensen je thuis allemaal hebt. En heel af en toe vraag ik me zelfs af waarom ik hier in godsnaam aan begonnen ben, maar na een belletje met m’n lieve vriendje, zusje, ouders, opie of m’n fijne vriendinnetjes ben ik weer opgepept en weet ik weer waar ik het voor doe! Dus dankjulliewel daarvoor! En geef m’n hondjes een dikke kus en zeg dat ik ze mis.

Een miljoen besitos vanuit Santiago de Chile,

Gina