Ciao Ciao Chile

Lieve familie, vriendjes en andere bloglezers,

Het is zeker al 2,5 maand geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven dus bij deze een update van de afgelopen tijd. Mijn tijd hier in Chili zit er alweer op en ik kan het bijna niet geloven, maar ik heb heel erg veel zin om weer verder te reizen.

Dusss, wat heb ik allemaal gedaan in de tussentijd? Nou zoal aardbevingen overleefd, Koningsdag gevierd op de Nederlandse ambassade, uitstapje naar de kust gemaakt en het langste zwembad van de wereld gezien (!!), naar een voetbalwedstrijd geweest, 5km gerend tijdens de colorrun van Santiago, een bezoekje gehad van Marinde uit Brazilië en toeeeen kwam eindelijk m’n vriendje me opzoeken voor drie weken en samen zijn we nog naar de woestijn van Chili (San Pedro de Atacama) en naar Valparaíso geweest.

Dat was even een beknopte samenvatting van de afgelopen tijd. Ik zal nog het een en ander toevoegen. De aardbevingen waren de eerste die ik ooit had meegemaakt. De allereerste was rond 12 uur snachts, ik lag bijna te slapen toen opeens alles begon het trillen, het leek alsof iemand m’n bed heen en weer aan het schudden was. Maar voor ik kon bedenken wat ik moest doen, was deze al voorbij. Zowel deze keer als de andere keren was het epicentrum niet in Santiago maar ik Valparaíso aan de kust. Binnen twee weken tijd zijn er toen een stuk of 3 à 4 aardbevingen geweest die goed te voelen waren en eentje zo heftig dat er in Valparaíso wel het een en ander aan de hand was. In Santiago gelukkig niet. Ik ben blij dat het hierbij is gebleven.

De Koningsdag op de Nederlandse ambassade was één van mij favoriete dagen, want we konden eindelijk weer een ongegeneerd bitterballen, kaassouflés, stroopwafels en oude kaas kanen alsof we weer even in Nederland waren, heerlijk!

Het uitstapje naar de kust met het langste zwembad van de wereld was aan de kustplaats Algarrobo. Ik ben hier met mijn Amerikaanse huisgenootje en twee vriendinnetjes van ons een dagje naartoe geweest en we hebben toen lekker genoten aan het strand en van het mooie uitzicht (zie de foto’s).

De voetbalwedstrijd was tussen de twee clubs Universidad de Chile (uit Santiago) en een club uit het noorden van Chili (El Salvador) Cobresal. Erg spannend was het niet want Universidad de Chile was veel beter en het werd dan ook 4-0! Leuk om mee te maken.

Ohja de colorrun! Ook erg leuk, het was een feestje. De bedoeling is dat je 5 km rent onder het genot van muziek en glow-in-the-dark poeder wat onderweg over je heen wordt gegooid. Van te voren en na afloop was het een soort festival met dj en waar gedanst kon worden.

Toen ik mei kwam Marinde op bezoek, ons vriendinnetje uit Leiden die nu in Brazilië studeert. Zij is van dezelfde studie maar doet de Portugees track, en wij hier in Chili doen dus de Spaanse. We hebben haar de stad laten zien, meegenomen naar een feestje met ons hockeyteam en vooral veel bijgekletst in ons appartementje in het centrum, erg gezellig!

Een weekje daarna kwam Seeg eindelijk deze kant op en dat was zo fijn! We hebben twee uitstapjes gemaakt, de eerste naar het noorden van Chili waar de Atacama woestijn zich bevindt en dat was prachtig, misschien wel het mooiste wat ik ooit heb gezien. In de middle of nowhere de Cejar Lagunas, zoute meren waar je in kon drijven en de mooiste zonsondergangen gezien. Gelopen en geklommen door de Valle de la Luna (moonvalley) en het was echt alsof we op de maan liepen zo mooi. Flamingo’s gespot en tot bijna 4000 meter hoog gereden om zo in de sneeuw terecht te komen want unreal leek, zo mooi, en de laatste dag nog gewandeld door de regenboogvallei en lama’s gespot! Check de foto’s! Het andere uitstapje was een wat ontspannendere naar de kust, naar Valparaíso, lekker gewandeld, lekker gegeten en vooral veel geslapen en ook wat gestudeerd. In de tussentijd zaten we in appartementjes in het centrum van Santiago vlakbij mijn universiteit want ik moest af en toe ook nog naar de les (voor presentaties en toetsen enzo ha ha). In Santiago zelf hebben we ook veel gezien en musea bezocht én we zijn lekker vaak bij mijn hostmoeder Gloria op bezoek geweest die dan heerlijk (en veel te veel) eten voor ons had klaargemaakt. Zij en haar vriendinnen waren helemaal gek van Seger en vonden het fijn dat we zo vaak langskwamen. Na het afscheid, toen Seeg weer naar Nederland ging, vond Gloria het dan ook erg fijn dat ik weer terug bij haar kwam. Ze is superlief en ik vind het toch wel lastig om haar achter te laten. Ze is als een oma voor me en ik zal haar erg gaan missen maar toch is het zaterdag 1 juli (morgen/vandaag) tijd om mijn reis voort te zetten! Dan vlieg ik naar Lima, Peru om daar met m’n beste vriendinnetje Wieke te gaan reizen en de reis eindigt 5 augustus in Quito, Ecuador, waarna ik weer terug naar Nederland mag

Ik hoop dat jullie allemaal weer goed op de hoogte zijn, vergeet de foto’s niet te bekijken!

Heel veel kusjes vanuit het koude Chili (het is hier namelijk winter).

Gina